This is it.
Jongens, jongens wĂĄt een jaar. 10 maanden weg van huis en out of my comfortzone, toen ik me aanmeldde wist ik precies waarom ik het wilde doen, maar zodra het realiteit werd dacht ik af en toe nog
wel eens âwaarom ben ik hier in hemelsnaam mee begonnen?â, maar nu het einde zĂł dichtbij is, heb ik geen seconde spijt van mijn keuze. Iedereen vraagt nu aan me of ik al zin heb om weer naar huis
te gaan, waarop ik altijd âjaâ en âneeâ antwoord. âJaâ omdat ik al mân favoriete Nederlandertjes weer wil zien, en âneeâ omdat ik daarvoor iedereen die ik in deze geweldige 10 maanden heb leren
kennen moet achterlaten. Wat ben ik jaloers op de nieuwe exchange students die aankomende augustus hun avontuur zullen beginnen, want wat zou ik hier graag nog even willen blijven. Gelukkig heb ik
nog wel een paar weekjes hier, maar die vliegen waarschijnlijk, net zoals het hele jaar, veel te snel voorbij.
Afgelopen maandag was mân laatste schooldag (
Paps en mams vliegen morgen al hierheen, maar jammer genoeg vliegen ze naar Newark en rijden daarna nog helemaal naar upstate New York, dus een welkomstcomitĂ© op het vliegveld zit er helaas niet in. Ze zijn hier voor 4 weken, waarin we heel veel gaan zien. We gaan naar Hudson Valley, NYC, Boston, Niagara Falls, Buffalo, en natuurlijk de Finger Lakes area, waar ik het hele jaar al heb doorgebracht. In de 2e week dat ze hier zijn, halen we ook mijn zus op van het vliegveld, want ook zij wilt natuurlijk geen vakantie in Amerika missen. Dit worden drukke laatste weken voor mij, waarin ik heel veel ga zien met mân eigen family, maar waarin ik natuurlijk ook zoveel mogelijk dingen ga doen met m'n american friends.
Dit is dan ook mijn laatste blog voorlopig, maar ik zal jullie natuurlijk weer op de hoogte brengen van mijn allerlaatse weekjes zodra ik weer wat tijd vind!
Xo,
Marieke
âWhy do you go away? So that you can come back. So that you can see the place you came from with new eyes and extra colors. And the people there see you differently, too. Coming back to where you started is not the same as never leaving.â -Terry Pratchett
Prom, D.C. & more
Ik ben er even tussenuit geweest, maaaar ik heb maar weer eens besloten om jullie op de hoogte te brengen van mijn afgelopen 2 maandjes, die zoals de rest van het hele jaar, voorbij zijn
gevlogen.
Ik begin maar metâŠâŠâŠPROM, ookal is dat maar een week geleden, het was zonder twijfel de leukste avond/nacht van het hele jaar! Het begon overdag al met het uitgebreid klaarmaken tot half 5, daarna
hop in de auto naar het park, waar er 1,5 uur aan fotoâs moesten worden gemaakt. Onze limo â jaaaa je leest het goed, een limousine â kwam ons ophalen en bracht ons naar de golf club waar Prom werd
gehouden. Dinner was daar, en daarna hadden we echt een veel te leuke avond. Om 12 uur was dit feestje alweer afgelopen, waarna de limo ons weer oppikte en ons naar de high school bracht, waar de
after prom party in de gym werd gehouden. Hier ging het feestje dus weer gezellig verder tot in de vroege uurtjes, maar dan zonder de fancy jurken en tuxedos. Daarna was alle pret toch echt
voorbij, wat zou ik het graag over willen doen!!
Inmiddels zijn we een week verder, en heb ik er 4 daagjes Washington DC op zitten. Woensdagavond sliep ik samen met een andere exchange student, een Duits meisje, bij onze local representative,
zodat we donderdag vroeg konden vertrekken. Met maar een paar uurtjes slaap gingen we de volgende dag de auto in, en haalden we de andere helft van de groep op, een Duitse en een Japanse jongen. Na
zoân 7 uur in het busje doorgebracht te hebben, waren we dan toch eindelijk in dĂ© hoofdstad van Amerika. Vrijdag ochtend moesten we dan ook weer vroeg uit te veren, zodat we genoeg tijd hadden om
alles te zien. En dat is zeker gelukt, we begonnen met de Constitution gardens, waar onder andere de Lincoln memorial, de reflecting pool, het monument voor de Vietnam War en die voor de Korean
War, de National World War II memorial en het Washington monument te zien zijn. Daarna zijn we met onze tourbus naar Madame Tussauds gereden, waar we onder andere alle Amerikaans presidenten hebben
gezien. Na lunch bij het Hard Rock Cafe hebben we een bezoekje aan het Witte Huis en Obama gebracht, waar we (net zoals overal) meer dan genoeg fotoâs hebben gemaakt. âs Avonds was het tijd voor
een baseball game, de Washington Nationals vs de Phillies uit Philadelphia, aangezien ik inmiddels meer dan genoeg softball heb gezien van mijn gastzusje, begin ik het spel toch wel aardig te
snappen haha. Na deze eerste mega drukke dag doken we eindelijk onze bedjes in, om er na een paar uur maar weer uit te rollen. Zaterdag was het tijd voor de Arlington National Cemetery, de
beroemste begraafplaats van heel Amerika, waar heel veel militairen, presidenten en andere bekende Amerikanen begraven zijn. Dit was zeker heel erg indrukwekkend om te zien, en dit bezoekje kostte
dan ook best veel tijd. Daarna hebben we nog wat uurtjes doorgebracht in het Smithsonian museum of Natural History, waar we onder andere in de butterfly garden zijn geweest! Aangezien we die avond
nog 3 uurtjes in de auto moesten doorbrengen, was onze tour door DC na het bezoekje aan het museum afgelopen
Dat waren sowieso de twee leukste dingen van mijn afgelopen maandjes, maar ik zal jullie ook nog even over de rest vertellen hoor.
De hele maand maart was het March Madness, oftewel een groot college basketball tournament. Om dat voor ons nog wat leuker te maken, dachten we dat we er ons eigen wedstrijdje van zouden maken, we hadden allemaal een wedstrijd schema ingevuld met hoe wij dachten dat het toernooi zou verlopen, en voor ieder team dat je goed had zou je punten krijgen. Degene met de meeste punten zou uiteindelijk winnen. Niet dat ik veel van basketbal af weet, laat staan van de Amerikaanse College teams haha, het was alsnog best leuk om te doen. Ik ben uiteindelijk als één na laatste geëindigd, wat eigenlijk een plekje hoger is dan dat ik had gedacht haha.
Ergens in maart hadden we met school ook nog een âreading exchangeâ, leerlingen van de 2 Elementary schools die bij mijn high school district horen kwamen gezellig bij ons langs, zodat zij aan ons konden voorlezen, en wij voor hen. Mijn klas werd gekoppeld aan 1st graders, oftwel kinderen uit groep 3. Dit was allemaal wel leuk en aardig, maarja niet echt een hoogtepuntje uit mijn jaar hier haha.
Ook was het natuurlijk Pasen, dat was zeker geslaagd! Er kwam wat familie langs, en we aten gezellie âdinnerâ om 3 uur âs middags (net zoals met Thanksgiving zo ongeveer haha). Daarna heb ik mân dag niet doorgebracht zoals ik van tevoren had gedacht haha. Soms denk ik wel eens dat mijn kamer een rotzooi is, maar die van mijn gastzusje was altijd nog 10000000 keer zo erg haha. Ze besloot daarom om die avond haar kamer maar eens op te ruimen, en vroeg of ik haar daarbij wilde helpen. Niet wetende dat het zĂł mega lang zou duren, vond ik het allemaal wel prima. 6 uur en 1o vuilniszakken later waren we eindelijk klaar, oh my god wat was het erg â never again doe ik dat nog een keer.
We zijn ook met de fam naar de bios geweest, deze keer om Insurgent te zien. Zeker een leuke film!
Nu even een besef momentje mensen: nog minder dan een maand voordat mijn ouders hier op de stoep staan! Ik begin me echt af te vragen of de tijd hier sneller gaat dan in Nederland, want oh my god wat ben ik eigenlijk nog helemaal niet klaar om iedereen hier achter te laten! Ik heb natuurlijk al wel heel veel zin om al mijn favorite Dutchies weer te zien, maar ik wil hier zeker weten nog een keertje terugkomen om al mân friends en tweede familie nog een keer te zien!
Aangezien ik de afgelopen nachtjes niet heel veel slaap heb gehad, ga ik dat vannacht maar eens even inhalen haha!
Sweet dreams Dutchies,
Marieke
âYou must give everything to make your life as beautiful as the dreams that dance in your imagination.â -Roman Payne
Te. Veel. Winter.
Hey Dutchies,
Eindelijk heb ik weer een keer wat tijd gevonden om een blog te schrijven! Indoor track is inmiddels toch echt afgelopen, dus ik heb wat meer vrije tijd nu. Maar veel tijd is er inmiddels niet meer
over, nog maar 4 maanden to go! Maar niet voor heel lang, want een week nadat ik terugkom ga ik weer op vakantie, voor 3 weken naar Zuid Frankrijk met Joy, wat hebben we d'r zin innnn!
Maar ik zal weer even vertellen over wat ik allemaal heb meegemaakt sinds mijn laatste blog, en dat is vooral: heel. veel. sneeuw. Afgelopen Februari is de koudste Februari sinds 1934 in NY, de temperatuur is de hele maand niet boven het vriespunt geweestDaarboven op komt ook nog een mega pak sneeuw, die toch wel wat problemen met zich meebrengt. Een paar dagen sneeuwvrij of een delay (die extra uurtjes vrij vonden wij niet zo heel erg). Maar we hebben ook gezellig vastgezeten op de oprit toen we naar school wilden rijden, waardoor we niet meer weg konden en dus niet naar school konden, wat mijn gastzusje en ik geen heel groot probleem vonden haha. Ook zijn we met de auto van de weg afgegleden, vol in de sneeuwberg langs de weg. Na een kwartiertje vastgezeten te hebben en een paar mensen hadden gebeld, kwam iemand de auto eruit trekken, en konden we weer gezellig verder rijden.
Gelukkig zijn er ook nog meer dan genoeg leuke dingen gebeurd sinds mijn vorige blog, zoals winter ball, spike night en een prima weekje vakantie! Winter Ball was leuk en gezellig met vriendinnen, maar het was een minder groot succes als homecoming jammer genoeg. Spike night was wel echt leuk daarentegen! Spike night is eigenlijk gewoon Ă©Ă©n groot volleybal toernooi waarvoor je je eigen team kan maken, en ookal waren we een van de slechtste teams van het toernooi, het was toch wel heel erg hilarisch.
En daarnaast hadden we ook een prima weekje vakantie, met als hoogtepunt: ik was jariiiig. Het was een rustig dagje, totdat de leuke verassingen kwamen! Eerst een berichtje van mijn zus: check je e-mail. Ze had me een link gestuurd van een youtube filmpje, ik snapte niks van het feit dat mijn gastvader me aan het filmen was, maar dat werd snel genoeg duidelijk. Het filmpje bestond uit allemaal vrienden, vriendinnen, familie, leraren enz. die mij allemaal feliciteerden voor mijn verjaardag, en mijn reactie moest natuurlijk gefilmd worden voor de makers van het filmpje: mijn zus en Joy. Maaaar dat was nog niet alles, Joy had via mijn gastzusje mijn birthday cake geregeld! Een echte Amerikaanse, dikmakende, maar oh-zo-lekkere cake met frosting en een super leuke 'gefeliciteerd' foto van mijn vrienden! Daarna met de taart op schoot in auto op weg naar het restaurant, Applebee's it is, waar het personeel nog even gezellig happy birthday voor me zong, en daarna door naar mijn 'gast opa en oma' om mijn birthday cake met ijs op te peuzelen, alsof de cake alleen nog niet zoet genoeg was. Kortom: mijn Amerikaanse 17e verjaardag is er zeker Ă©Ă©n om te herinneren!
Ik ben volgens mij wel in geslaagd om een blog een keertje redelijk kort te houden, dus ik zal jullie niet langer van jullie drukke Nederlandse leventjes houden! Seeee ya in 124 days!
Marieke
"The way I see it, you should live everyday like it's your birthday." -Paris Hilton
Twenty Fifteen
Aangezien mijn vorige blog alweer zoân maand geleden is, is het wel weer eens tijd om alle Nederlanders op de hoogte te brengen van de dingen die ik doe hier. Ik begin maar gewoon bij het begin:
Kerst! Eigenlijk overal op de wereld, behalve in Nederland, is Kerst maar Ă©Ă©n dag, dus ook hier in Amerika. We stonden al vroeg naast onze bedjes om alle cadeautjes uit te pakken, en dat was een
hele gezellige ochtend! Mijn gastouders en zusje vonden mijn cadeautjes heel leuk, en ik die van hun natuurlijk ook! Daarna hebben we lekker samen geluncht, en zijn we met taart en ijs naar mijn
gastmoeder ouders gereden om de verjaardag van Jezus te vieren. Ik heb nog nooit eerder zo over Kerst nagedacht, dus ik vond het ergens ook best grappig om taart en ijs te eten om die reden haha.
Maar kortom, het was zeker een geslaagde Amerikaanse kerst! Oud en nieuw daarentegen was een stuk minder spectaculair dan in Nederland, hier is het helemaal geen âbig dealâ om gewoon om 9 uur in
bed te liggen en slapend het nieuwe jaar in te gaan. Vuurwerk is in NY State zelfs verboden, dusja dat zat er sowieso niet in. Uiteindelijk zijn we opgebleven tot 12 uur en hebben we op tv de âball
dropâ op Times Square gekeken. Daarna hebben we elkaar een gelukkig nieuw jaar gewenst, en dat was het dan eigenlijk ook. Daarnaast heb ik niet super veel speciaals gedaan deze vakantie, mijn
gastouders moesten best veel werken, dus mijn gastzusje en ik hebben een aantal filmmarathons gehouden haha.
Inmiddels is school alweer 3 weken bezig, en is Januari al bijna voorbij! Vorige week had ik mân midterms, oftewel een soort proefwerkweek maar dan in het midden van het schooljaar. Gelukkig is het
hier wel een stuk makkelijker dan thuis, dus ik scoor best hoog! Maar het betekent ook dat ik al op de helft van mijn jaar zit! Ik weet nog wel dat ik vorig jaar zelf blogs aan het lezen was van
andere exchange students, en vaak schreven ze dat de tijd zo ongelooflijk snel ging. Ik dacht altijd âhoe kan de tijd nou zo veel sneller gaan, een jaar is echt lang?â, maar nu ik hier eenmaal zit
weet ik precies waar ze het over hebben. De tijd lijkt hier veel sneller te gaan dan in Nederland haha. Ook staat inmiddels het einde van mijn exchange jaar vast! Mijn ouders komen mij hier
opzoeken op 26 juni, en mijn zus komt een week later ook! We blijven dan een paar weekjes hier, en op 16 juli vliegen we met zân allen terug naar Nederland. Op 17 juli, om 7:15, landen we met zân
viertjes weer in ons kikkerlandje!
Ook indoor track is al weer bijna afgelopen, het voelt alsof we pas net begonnen zijn! Ik heb al best veel meets gehad, ze zijn meestal lang, maar wel heel gezellig. Het is leuk om met mân team een
beetje rond te hangen en de rest van de races te kijken, en ondanks dat we maar een kleine school zijn, zijn er toch een aantal teamgenootjes heel erg goed! Ik heb sowieso nog Ă©Ă©n meet te gaan op 6
februari, en daarna zijn er de âclass championshipsâ, de âstate qualifiersâ en de âNew York State championshipsâ. Mijn coach probeert zo veel mogelijk kinderen uit het team in de class
championships te krijgen, maar voor de twee meets daarna kunnen alleen de allerbesten zich plaatsen. Ik ga mân gezellige team wel missen als het is afgelopen, want ik heb een heel leuke seizoen met
ze gehad. T leuke is wel dat mijn teamgenootjes van indoor track bij mij op school zitten, dus ik zie ze alsnog iedere dag!
Nu moet ik toch maar weer verder met leren voor college biology, waarvan ik deze week nog een midterm heb!
Tot over 172 dagen!
Marieke
âWe live in a wonderful world that is full of beauty, charm and adventure. There is no end to the adventures we can have if only we seek them with our eyes open.â - Jawaharlal Nehru
The end of the year is near
Ik zal beginnen bij het begin van deze maand, het is alweer December, de tijd gaat zo ongelooflijk snel! 5 December, Sinterklaaaas! Het pakketje van mijn ouders en zus heeft ongeveer een week
gezellig in de hal gestaan, wachtend tot ik het open mocht maken. Dit heb ik dus braaf volgehouden, tot de ochtend van 5 december, voordat ik naar school ging, want ik vond dat ik wel lang genoeg
had gewacht haha. In de doos vond ik allemaal leuke cadeautjes voor de hele familie, de pepernoten en chocoladeletters ontbraken natuurlijk niet. Ondanks dat mijn zus me had wijsgemaakt dat ze de
pepernoten waren vergeten (kei bedankt Joline, I appreciate it). Ook ons favo bordspel zat erbij, zodat een gezellig avondje âTicket to Rideâ ook hier in Amerika niet kan ontbreken, ookal hebben we
het nog niet uit kunnen proberen omdat we nog steeds altijd druk zijn haha. Mijn gastouders hadden ook een sinterklaascadeautje voor mij, een hele leuke fleecedeken met foto's van het jaar tot nu
toe erop!
Ook heb ik deze maand mijn eerste snow delay gehad, oftewel: er lag te veel sneeuw op de weg om op tijd naar school te kunnen, dus school begon 2 uur later. Ik stond, zoals gewoonlijk, om 6 uur
weer naast mân bed, totdat mijn gastmoeder zei dat ik net zo goed weer terug in bed kon kruipen, omdat we dus delay hadden. Dat heb ik dus ook zonder enige twijfel gedaan, want ja, 6 uur is en
blijft mega vroeg. Dat was tot nu toe de enige delay, maar de winter is pas net begonnen, dus er zullen nog wel wat delays en snow days komen.
De zaterdag de 13e was het dan zover: NYC!
De week daarna had ik een normale week school, en nu is het eindelijk vakantie! Afgelopen vrijdag had ik mijn eerste indoor track meet (de wedstrijden)! Ik heb verspringen en 600 meter gedaan, en het was heel gezellig met mijn team! Aankomende zaterdag (jup, in de vakantie) heb ik mijn volgende meet, deze is alleen voor juniors en seniors, dus niet het hele team zal meegaan. Deze keer ga ik de 55 meter sprint doen, en de 300 meter! We hebben deze week dus ook een paar keer training, waaronder vandaag. Mijn gastouders moesten allebei werken, dus eigenlijk zou ik niet kunnen gaan. Maar uiteindelijk ben ik gisterenavond naar een vriendin uit mijn team gegaan om daar te blijven slapen, dan met haar naar training te gaan vandaag, en daarna zijn we met haar moeder en oom naar Destiny USA gegaan om te shoppennnn! Goed begin van de vakantie dus. De rest van deze vakantie gaat ook zeker leuk worden, en het is al bijna kerst! Wat betekent dat het ook al bijna 2015 is, wat gaat de tijd toch mega snel. Dit zal dus denk ik mijn laatste blog van 2014 zijn, boehoe, maar ik zal jullie allemaal op de hoogte blijven houden van de rest van mijn exchange jaar in 2015!
Merry Christmas and a happy new year,
Marieke
âMay light always surround you; hope kindle and rebound you. May your hurts turn to healing; your heart embrace feeling. May wounds become wisdom; every kindness a prism. May laughter infect you; your passion resurrect you. May goodness inspire your deepest desires. Trough all that you reach for, may your arms never tire.â â D. Simone
Alles in Ă©Ă©n blog
Ik realiseerde me laatst dat ik nooit Ă©cht eens een goed verhaal heb geschreven over mijn hele leven hier, en alle dingen die ik meemaak naast alle speciale feestdagen enzo. Dit komt vooral door
Ă©Ă©n ding: heel weinig tijd. Bereid je dus maar voor op een lang blogje haha.
Ik woon dus net buiten een mini dorpje, Union Springs, waar ook mijn high school is. Dit is best dichtbij Auburn, de kleine stad in de buurt. We wonen ongeveer een uur van Syracuse vandaan, en ook
ongeveer een uur van Rochester, dit zijn de grote steden in de buurt. Ik heb al heel veel leuke dingen meegemaakt hier, maar er zijn natuurlijk altijd normale (en soms zelfs saaie) dagen bij haha.
Mijn dag begint met lekker om 6 uur opstaan, en om ongeveer half 8 (wat eigenlijk wat laat is) vertrekken we richting school. Mijn gastmoeder brengt mân gastzusje en mij naar school, omdat de bus
anders al veel eerder komt, dus dan kunnen we een half uurtje langer slapen. Ik heb volgens mij al eerder verteld wat mijn vakken zijn, maar ik ben inmiddels gewisseld van wiskunde. Trigonometry is
veel te makkelijk, ondanks dat mijn meeste klasgenoten t moeilijk vinden haha, dus mijn wiskundelerares en ik hebben besloten dat het een goed idee is om naar pre-calculus over te stappen, wat
eigenlijk voor seniors is.
Ik begon mijn jaar dus met hockey, maar dat is inmiddels al best lang afgelopen, wat ik echt jammer vind! Mijn team was heel leuk, en we hebben samen een heel leuk seizoen gehad, met best wat leuke
team-bondings. De leukste keer was denk ik toch wel toen we bij Applebeeâs gingen eten, omdat ik daar nog nooit geweest was. De coach stelde voor om de obers te vertellen dat ik jarig was, zodat ze
voor me zouden gaan zingen. Wij vonden dit best een goed idee, maar wij vertelden de obers dat het de verjaardag van de coach was, zonder het haar te vertellen natuurlijk haha. Kort daarna kwamen
de obers helemaal leuk zingend en klappend naar ons toe, en mijn coach was vrolijk mee aan het zingen en klappen, totdat ze naast haar stopten. Ik ga haar blik toen nooit meer vergeten, en daarna
hebben we de rest van de avond strak gelegen om de filmpjes die we van haar gemaakt hadden van dat moment. Een andere keer gingen we zwemmen in het zwembad van onze coach, en een van mân
teamgenootjes moest de ice bucket challenge nog doen, maarja wij hadden natuurlijk weer een ander plan
Maar genoeg over sport, er zijn nog genoeg andere dingen waarover ik moet vertellen en het wordt al een lange blog haha. Het is naast alle dingen op school, ook heel leuk bij mijn gastgezin! Het klikt heel goed met mijn gastzusje, en ook met mijn gastouders, ik heb zeker heel veel gelukt gehad met mijn gastgezin! Vorig jaar was er een exchange student uit Duitsland op mijn school, vandaar dat mijn gastzusje het idee kreeg om haar ouders over te halen om ook een exchange student in huis te nemen, and here I am! We hebben inmiddels al best veel leuke momenten gehad samen, en ik voel me helemaal thuis. Zo zijn we al naar Niagara Falls geweest, waar ik al eerder over heb verteld, we zijn naar Mockingjay Part 1 geweest, een echte aanrader , we hebben al best veel tijd doorgebracht langs de kant bij mijn gastzusje haar softbal wedstrijden, en dat wordt alleen nog maar meer. In de lente en zomer heeft ze namelijk heel veel toernooien, waarvoor ze soms zelfs naar Long Island of Conneticut gaat! Zo gaan we al in Januari bijvoorbeeld naar Long Island toe, dit is niet voor een toernooi, maar voor een soort showcase waar iedereen kan laten zien wat ze kunnen. Dit is heel exclusief, dus ze heeft veel geluk dat ze daarheen mag, want er komen meer dan 100 grote colleges naartoe om te kijken. Ze softbalt dus veel, en is er ook heel goed in, vandaar dat ze ook al best veel contact heeft met goede colleges. Ze is dus al best lang bezig met haar toekomst, ondanks dat ze pas bijna 16 wordt. Het verschil tussen sommige mensen hier is heel groot, zij is dus al best lang bezig met een college vinden, en weet ook al dat ze een dokter wilt worden (net zoals ik ). Maar er zijn ook heel veel kinderen op school die nog helemaal geen idee hebben, en nog helemaal niet bezig zijn met een college vinden.
Maarja, ik zal proberen het een beetje kort te houden, wat niet echt gaat lukken denk ik. Een tijdje geleden hebben we ook gezellig een weekend doorgebracht op de boerderij van de vader van mijn gastvader, hier niet zo ver vandaan. Een ander gezin dat dichtbij NYC woont, vrienden van mijn gastgezin, kwamen toen ook daarheen. Mijn gastvader, de vader van mijn gastvader, de vader van dat gezin en zijn oudste zoon, hebben in dat weekend vooral gejaagd. Jagen is hier een veel belangrijker ding dan dat ik in Nederland gewend ben, in Nederland jaagt niemand, en hier vind iedereen het heel normaal om over gewerden enzo te praten. Wij hadden dus een gezellig weekendje met mijn gastmoeder, gastzusje, de moeder uit het andere gezin en haar jongere zoon. We zijn naar Destiny USA geweest, een mega mall in Syracuse, waar je veel meer kan doen dan shoppen! We hebben gekart, naar een indoor pretpark geweest (er waren geen achtbanen enzo, maar alsnog, een pretpark in de mall is alsnog leuk haha) , en natuurlijk hebben we ook geshopt . We gaan het weekend van de 13en 14 december naar hun huis toe, en dan gaan we natuurlijk ook even NYC in, wat ongeveer een uur rijden is! Zoveel zin in!! De 13e is ook de 16e verjaardag van mijn gastzusje, dat wordt dus een feestje vieren in NYC haha. Jammer genoeg is mijn eerste indoor track meet (wedstrijden) ook op de 13e, en dat zal ik dus moeten missen. Maarja tegen een weekendje NYC kan ik natuurlijk geen nee zeggen, en er zijn nog genoeg volgende meets. Ongeveer een maand geleden is er ook een minder leuk iets gebeurd. De vader van mijn gastvader was in zijn eentje gaan jagen, maar viel, en brak zijn bovenbeen vlak boven zijn knie. Hiervoor moest hij dus geopereerd worden, maar tijdens de operatie ging het mis, en kreeg hij een aantal hartstilstanden. Ze hebben hem hierna een aantal dagen in coma gehouden, en hij heeft een paar weken op de IC gelegen. Ze hebben zijn been later toch nog kunnen opereren, maar het kostte een paar verschillende operaties voordat het klaar was. Na de IC ging hij naar een gewone kamer, en heeft hij al wat oefeningen kunnen doen met zijn been. In deze weken zijn we dus vaak op en neer gereden naar het ziekenhuis in Syracuse, nog minder tijd dus om jullie in het kleine Nederland op de hoogte te houden! Inmiddels is hij al ongeveer een week thuis, en het gaat al heel veel beter met hem! Het gaat wat tijd kosten, maar hopelijk is hij weer helemaal de oude over een paar maanden!
Oh god, deze blog is veel langer dan ik had verwacht haha, maarja t moest er ooit van komen haha. Ik kan echt niet geloven dat het al december is, het voelt nog steeds alsof ik net begonnen ben, en dat het nog heel lang duurt voordat het over is. Maar ik begin me al te realiseren dat het jaar mega snel gaat, meer dan 3 maanden zijn al voorbij! De Travel Active exchange studenten van volgend jaar beginnen al leuke telefoontjes te krijgen met het goede nieuws dat er een gastgezin is gevonden voor ze, het is zo raar om te bedenken dat het al een jaar geleden is dat ik mijn aanmeldingspakket compleet maakte, en het echte wachten begon! Misschien zet het zich weer voort hier in Union Springs, en besluit een ander iemand op mijn school om een exchange student in huis te nemen, die dan volgend jaar hier in Union Springs zal doorbrengen haha. En jongens, voordat jullie het weten zijn de aankomende 7 maanden ook voorbij, en ben ik alweer terug in ons kleine kikkerlandje!
Ik denk dat jullie inmiddels wel weer helemaal op de hoogte zijn van zo ongeveer mijn hele leven hier, of in ieder geval genoeg voor nu. Als jullie nog meer willen weten, ik vind het altijd leuk om leuke reacties of berichtjes te krijgen! Jammer genoeg moet ik Sinterklaas dit jaar missen, maar gelukkig weet onze Sint (aka mijn ouders en zus) mij altijd te vinden, en staat er een pakketje voor mij te wachten in de hal totdat ik het morgen, op 5 december, mag openmaken.
Kusjes,
Marieke
âThe traveler was active; he went strenuously in search of people, of adventure, of experience. The tourist is passive; he expects interesting things to happen to him. He goes âsight-seeing.â â Daniel J. Boorstin
Thanksgiving!
Een echte Amerikaanse feestdag die op de derde donderdag van november wordt gevierd.
Eerst even een lesje geschiedenis: De Mayflower met kolonisten uit Engeland en Nederland (ja ja, mensen uit ons kleine kikkerlandje) kwam aan in 1621 in Plymouth, Massachusetts. Nadat hun eerste
oogst mislukt was, bood de Wamponoag-stam hun hulp aan, ze leerden de kolonisten hoe ze allerlei dingen, zoals maĂŻs, konden verbouwen, vis konden vangen en welke planten eetbaar waren. In november
1621 hadden de kolonisten hun eerst geslaagde oogst. Als dank voor hun hulp nodigden de kolonisten de Wamponoag uit voor een oogstfeest om ze te bedanken voor hun hulp. Sindsdien werd er elk jaar
een oogstfeest gevierd, wat we nu kennen als Thanksgiving. Kortkom, Thanksgiving is dus een groot eetfestijn.
Dit wordt eigenlijk altijd gevierd met een grote kalkoen, gevuld met stuffing, puree, jus, heel veel taarten en nog veel meer lekker eten. De familie komt samen om te eten, en iedereen eet veel
meer dan dat ze eigenlijk op kunnen haha. Wij vierden het met mijn gastouders, gastzusje, de ouders van mijn gastmoeder en haar broer en zijn vrouw. Het was dus gezellig druk bij ons thuis. Bij een
diner denk ik eerder aan lekker laat en lang eten, maar nee, voor de gemiddelde Amerikaan vindt het veel eerder plaats. Zo ook bij ons, om 15:00 zaten we allemaal gezellig rond de tafel.
Vandaag is het âblack fridayâ, oftewel: met heel veel korting overal shoppen. De winkels gaan mega vroeg open, en massaâs mensen rennen naar binnen. De winkels zitten overvol, en de rijen zijn mega
lang. Sommige mensen slaan op hol, ze trekken de producten uit elkaars handen en soms ontstaan er zelfs ruzies of gevechten. Deze âtraditieâ hebben wij dus maar even overgeslagen. Het goedkope
shoppen klinkt heel aantrekkelijk, maar wij hebben het er niet voor over om ons tussen al die mensen te proppen. Misschien dat we straks toch nog even een kijkje nemen in de winkels, met de hoop
dat het dan wat rustiger is, maar ik denk dat vandaag een lekker dagje binnen blijven wordt met kerstfilms, warme chocolademelk, en restjes van onze thanksgiving dinner.
De winter is al een beetje aangebroken, en het heeft al een paar keer gesneeuwd. Er ligt nu een laagje van zoân 15 cm, en met de wind is de temperatuur buiten zoân -10 graden C. Dit is nog maar het
begin van de winter, dus ik kan me alvast voorbereiden voor als het te koud wordt om naar school te gaan. Ze sluiten hier namelijk de school als het -25 graden Fahrenheit is, dat is zoân -31 graden
Celsius!
Dit was denk ik wel weer genoeg voor nu, talk to you guys later!
Liefs,
Marieke
âBe thankful for what you have, youâll end up having more. If you concentrate on what you donât have, you will never, ever have enough.â â Oprah Winfrey
Een nieuw seizoen!
Het is inmiddels alweer november, en we zitten alweer middenin de herfst! Ik kan echt niet geloven dat een kwart van mijn 10 maanden in Amerika al voorbij is, de tijd gaat zo ontzettend snel hier.
De herfst hier is echt heel mooi, de âFinger Lakesâ staan niet voor niets bekend voor de prachtige kleuren!
Een ander seizoen dat voorbij is, is het hockeyseizoen
Maar afgelopen maandag begon de training voor de sport die ik ga doen in de winter, indoor track! Indoor track is eigenlijk gewoon een soort atletiek, maar de atletiekbaan in binnen. Mijn school heeft geen indoor baan, dus voor zo lang het kan trainen we buiten, en anders rennen we door de gangen van de school. Ook zijn er âfield eventsâ zoals verspringen, hoogspringen, hordelopen enz., ik weet nog niet of ik een van deze dingen ga doen, maar ik ga het zeker een keer uitproberen bij een van de trainingen. Mijn team is ook echt heel leuk, het is kleiner dan voorgaande jaren, dus de coach wilt meer tijd met iedereen doorbrengen om iedereen in optimale conditie te krijgen. Ik weet nog niet wat ik daarvan vind, want na 2 dagen training heb ik al best veel spierpijn haha. Maar het duurt nog ongeveer 1,5 maand voordat we onze eerste âmeetâ hebben, dat zijn de wedstrijden, waar iedereen âzijn/haarâ afstanden of events doet. De âmeetsâ zijn hier altijd bij een college, dus ik kan meteen zien hoe een echte Amerikaanse college eruit ziet haha. Al onze wedstrijden zijn in Ithaca, Cornell of Cortland, ik heb er echt zin in!
Ik denk dat deze blog wel weer lang genoeg is, talk to you guys later!
Love,
Marieke
âYou have to leave the city of your comfort and go into the wilderness of your intuition.â - Alan alda