Ik realiseerde me laatst dat ik nooit écht eens een goed verhaal heb geschreven over mijn hele leven hier, en alle dingen die ik meemaak naast alle speciale feestdagen enzo. Dit komt vooral door één ding: heel weinig tijd. Bereid je dus maar voor op een lang blogje haha.

Ik woon dus net buiten een mini dorpje, Union Springs, waar ook mijn high school is. Dit is best dichtbij Auburn, de kleine stad in de buurt. We wonen ongeveer een uur van Syracuse vandaan, en ook ongeveer een uur van Rochester, dit zijn de grote steden in de buurt. Ik heb al heel veel leuke dingen meegemaakt hier, maar er zijn natuurlijk altijd normale (en soms zelfs saaie) dagen bij haha. Mijn dag begint met lekker om 6 uur opstaan, en om ongeveer half 8 (wat eigenlijk wat laat is) vertrekken we richting school. Mijn gastmoeder brengt m’n gastzusje en mij naar school, omdat de bus anders al veel eerder komt, dus dan kunnen we een half uurtje langer slapen. Ik heb volgens mij al eerder verteld wat mijn vakken zijn, maar ik ben inmiddels gewisseld van wiskunde. Trigonometry is veel te makkelijk, ondanks dat mijn meeste klasgenoten t moeilijk vinden haha, dus mijn wiskundelerares en ik hebben besloten dat het een goed idee is om naar pre-calculus over te stappen, wat eigenlijk voor seniors is.
Ik begon mijn jaar dus met hockey, maar dat is inmiddels al best lang afgelopen, wat ik echt jammer vind! Mijn team was heel leuk, en we hebben samen een heel leuk seizoen gehad, met best wat leuke team-bondings. De leukste keer was denk ik toch wel toen we bij Applebee’s gingen eten, omdat ik daar nog nooit geweest was. De coach stelde voor om de obers te vertellen dat ik jarig was, zodat ze voor me zouden gaan zingen. Wij vonden dit best een goed idee, maar wij vertelden de obers dat het de verjaardag van de coach was, zonder het haar te vertellen natuurlijk haha. Kort daarna kwamen de obers helemaal leuk zingend en klappend naar ons toe, en mijn coach was vrolijk mee aan het zingen en klappen, totdat ze naast haar stopten. Ik ga haar blik toen nooit meer vergeten, en daarna hebben we de rest van de avond strak gelegen om de filmpjes die we van haar gemaakt hadden van dat moment. Een andere keer gingen we zwemmen in het zwembad van onze coach, en een van m’n teamgenootjes moest de ice bucket challenge nog doen, maarja wij hadden natuurlijk weer een ander plan

. We deden net alsof de bak met ijswater over haar heen gegooid zou worden, maar net op het laatste moment renden we naar de coach toe, en gooiden al het water over haar heen haha. Ik mis het leuke seizoen zeker al, maar we hebben het afgesloten met een super leuke ‘senior night’. Het team doet dan allemaal lieve dingen voor de seniors, ze geven cadeautjes, schrijven een speech voor iedere senior en zetten ze nog een keer in het zonnetje omdat het hun allerlaatse hockeyseizoen ooit is in high school. Aangezien het voor mij mijn enige, en dus laatste, seizoen met hun is, deden ze dit ook allemaal voor mij! Het was echt heel lief, ze schreven een hele lieve en grappige speech over mij en gaven me allemaal leuke cadeautjes! Ze hebben alle senior, en mij dus, een kussen gegeven met de teamfoto erop, een vis (vraag me niet waarom), een doos met van iedereen uit het team nog een leuk briefje en foto’s van het team, en een tasje met allemaal typisch Amerikaans eten, en vooral snoep. Maarja terug naar nu, hockey is voorbij, en ik ben inmiddels alweer ongeveer een maand bezig met indoor track! Dit team is ook heel leuk, maar toch niet zo leuk als mijn hockeyteam denk ik . Training is soms wel echt zwaar, en ik heb genoeg spierpijn om het te bewijzen. Ik heb gekozen om korte afstanden te doen, dus sprinten. We doen allerlei verschillende oefeningen tijdens de training, wat het veel afwisselender maakt dan ik had verwacht!

Maar genoeg over sport, er zijn nog genoeg andere dingen waarover ik moet vertellen en het wordt al een lange blog haha. Het is naast alle dingen op school, ook heel leuk bij mijn gastgezin! Het klikt heel goed met mijn gastzusje, en ook met mijn gastouders, ik heb zeker heel veel gelukt gehad met mijn gastgezin! Vorig jaar was er een exchange student uit Duitsland op mijn school, vandaar dat mijn gastzusje het idee kreeg om haar ouders over te halen om ook een exchange student in huis te nemen, and here I am! We hebben inmiddels al best veel leuke momenten gehad samen, en ik voel me helemaal thuis. Zo zijn we al naar Niagara Falls geweest, waar ik al eerder over heb verteld, we zijn naar Mockingjay Part 1 geweest, een echte aanrader , we hebben al best veel tijd doorgebracht langs de kant bij mijn gastzusje haar softbal wedstrijden, en dat wordt alleen nog maar meer. In de lente en zomer heeft ze namelijk heel veel toernooien, waarvoor ze soms zelfs naar Long Island of Conneticut gaat! Zo gaan we al in Januari bijvoorbeeld naar Long Island toe, dit is niet voor een toernooi, maar voor een soort showcase waar iedereen kan laten zien wat ze kunnen. Dit is heel exclusief, dus ze heeft veel geluk dat ze daarheen mag, want er komen meer dan 100 grote colleges naartoe om te kijken. Ze softbalt dus veel, en is er ook heel goed in, vandaar dat ze ook al best veel contact heeft met goede colleges. Ze is dus al best lang bezig met haar toekomst, ondanks dat ze pas bijna 16 wordt. Het verschil tussen sommige mensen hier is heel groot, zij is dus al best lang bezig met een college vinden, en weet ook al dat ze een dokter wilt worden (net zoals ik ). Maar er zijn ook heel veel kinderen op school die nog helemaal geen idee hebben, en nog helemaal niet bezig zijn met een college vinden.
Maarja, ik zal proberen het een beetje kort te houden, wat niet echt gaat lukken denk ik. Een tijdje geleden hebben we ook gezellig een weekend doorgebracht op de boerderij van de vader van mijn gastvader, hier niet zo ver vandaan. Een ander gezin dat dichtbij NYC woont, vrienden van mijn gastgezin, kwamen toen ook daarheen. Mijn gastvader, de vader van mijn gastvader, de vader van dat gezin en zijn oudste zoon, hebben in dat weekend vooral gejaagd. Jagen is hier een veel belangrijker ding dan dat ik in Nederland gewend ben, in Nederland jaagt niemand, en hier vind iedereen het heel normaal om over gewerden enzo te praten. Wij hadden dus een gezellig weekendje met mijn gastmoeder, gastzusje, de moeder uit het andere gezin en haar jongere zoon. We zijn naar Destiny USA geweest, een mega mall in Syracuse, waar je veel meer kan doen dan shoppen! We hebben gekart, naar een indoor pretpark geweest (er waren geen achtbanen enzo, maar alsnog, een pretpark in de mall is alsnog leuk haha) , en natuurlijk hebben we ook geshopt . We gaan het weekend van de 13en 14 december naar hun huis toe, en dan gaan we natuurlijk ook even NYC in, wat ongeveer een uur rijden is! Zoveel zin in!! De 13^e is ook de 16^e verjaardag van mijn gastzusje, dat wordt dus een feestje vieren in NYC haha. Jammer genoeg is mijn eerste indoor track meet (wedstrijden) ook op de 13^e, en dat zal ik dus moeten missen. Maarja tegen een weekendje NYC kan ik natuurlijk geen nee zeggen, en er zijn nog genoeg volgende meets. Ongeveer een maand geleden is er ook een minder leuk iets gebeurd. De vader van mijn gastvader was in zijn eentje gaan jagen, maar viel, en brak zijn bovenbeen vlak boven zijn knie. Hiervoor moest hij dus geopereerd worden, maar tijdens de operatie ging het mis, en kreeg hij een aantal hartstilstanden. Ze hebben hem hierna een aantal dagen in coma gehouden, en hij heeft een paar weken op de IC gelegen. Ze hebben zijn been later toch nog kunnen opereren, maar het kostte een paar verschillende operaties voordat het klaar was. Na de IC ging hij naar een gewone kamer, en heeft hij al wat oefeningen kunnen doen met zijn been. In deze weken zijn we dus vaak op en neer gereden naar het ziekenhuis in Syracuse, nog minder tijd dus om jullie in het kleine Nederland op de hoogte te houden! Inmiddels is hij al ongeveer een week thuis, en het gaat al heel veel beter met hem! Het gaat wat tijd kosten, maar hopelijk is hij weer helemaal de oude over een paar maanden!

Oh god, deze blog is veel langer dan ik had verwacht haha, maarja t moest er ooit van komen haha. Ik kan echt niet geloven dat het al december is, het voelt nog steeds alsof ik net begonnen ben, en dat het nog heel lang duurt voordat het over is. Maar ik begin me al te realiseren dat het jaar mega snel gaat, meer dan 3 maanden zijn al voorbij! De Travel Active exchange studenten van volgend jaar beginnen al leuke telefoontjes te krijgen met het goede nieuws dat er een gastgezin is gevonden voor ze, het is zo raar om te bedenken dat het al een jaar geleden is dat ik mijn aanmeldingspakket compleet maakte, en het echte wachten begon! Misschien zet het zich weer voort hier in Union Springs, en besluit een ander iemand op mijn school om een exchange student in huis te nemen, die dan volgend jaar hier in Union Springs zal doorbrengen haha. En jongens, voordat jullie het weten zijn de aankomende 7 maanden ook voorbij, en ben ik alweer terug in ons kleine kikkerlandje!

Ik denk dat jullie inmiddels wel weer helemaal op de hoogte zijn van zo ongeveer mijn hele leven hier, of in ieder geval genoeg voor nu. Als jullie nog meer willen weten, ik vind het altijd leuk om leuke reacties of berichtjes te krijgen! Jammer genoeg moet ik Sinterklaas dit jaar missen, maar gelukkig weet onze Sint (aka mijn ouders en zus) mij altijd te vinden, en staat er een pakketje voor mij te wachten in de hal totdat ik het morgen, op 5 december, mag openmaken.

Kusjes,
Marieke

“The traveler was active; he went strenuously in search of people, of adventure, of experience. The tourist is passive; he expects interesting things to happen to him. He goes “sight-seeing.” – Daniel J. Boorstin